Psychomotorische Kindertherapie

Psychomotorische Kindertherapie is bedoeld voor kinderen die vastlopen in hun ontwikkeling en dat uiten in hun gedrag. Elk kind beweegt zich op eigen wijze in de wereld. De ervaringen die het kind daarbij opdoet, bepalen de cognitieve, motorische, emotionele en sociale ontwikkeling, ook in het latere volwassen leven. Om die reden zijn bewegen en spelen de belangrijkste instrumenten in de behandeling door de psychomotorisch kindertherapeut. De psychomotorisch kindertherapeut ‘leest’ het gedrag van het spelende en bewegende kind en helpt het kind spelenderwijs emoties te verwerken, stress te reguleren en nieuwe gedragspatronen te ontdekken. Zo vervangt het kind oude patronen door nieuwe ervaringen die vruchtbaar zijn voor de ontwikkeling en het verdere leven. Het kind staat daardoor weer met zelfvertrouwen in de wereld en kan op eigen kracht verder.

We vragen veel van onze kinderen in de huidige tijd en lang niet alle kinderen kunnen het hoge tempo bijhouden; hun systeem raakt overprikkeld. Niet eerder waren er zoveel kinderen met een diagnose: ADHD, ADD, PDD-NOS, autisme, dyslexie… Of deze labels terecht of niet aan een kind zijn gegeven maakt Eigenwijsheidsontwikkeling niet uit. Hier gaat het om het kind-eigene en wat juist dit kind nodig heeft om zich goed te kunnen ontwikkelen. Bij dit proces worden de ouders als deskundigen nauw betrokken.

Meer informatie over PMKT kunt u vinden op: www.nvpmkt.nl

Met specifieke vragen of voor een informatief gesprek kunt u uiteraard contact opnemen.

Zelf psychomotorisch kindertherapeut worden? Kijk voor meer informatie op www.pmkt-opleiding.nl

Uit de praktijk:

Justin (9 jaar): “Ik heb PDD-NOS. Door Dorien begrijp ik beter hoe het in mijn hoofd werkt. Ze helpt me dat ik beter tegen mijn verlies kan. Met voetbal hoeft dat niet want ik win altijd van haar!”

Sanne (10 jaar): “Mijn ouders zijn gescheiden en dat vind ik helemaal niet leuk. Soms huilt het zo hard in mijn hoofd dat ik bijna uit elkaar knal. Dorien helpt me hoe ik hier mee om kan gaan.”

Dave (12 jaar): “Eerst maakte ik allemaal plannen door elkaar zodat er nooit iets afkwam. Nu kan ik één plan maken en me daar ook aan houden.” (Dave heeft ADHD)